Лезбі, лезьбіянства - усё гэта пра адно і тое ж - пра жаночае любадзейства. Слова "лезьбіянства" паходзіць ад назвы грэцкай выспы Лезбас. Звязана яна зь імем старажытнагрэцкай паэткі Сапфо. Яна быццам бы нарадзілася і жыла менавіта на гэтым востраве - востраве Лезбас. Многія лічаць, што ў сваіх вершах Сапфо апявала аднаполае каханьне паміж жанчынамі. Не выпадкова лезьбіянства называюць яшчэ і сапфізмам. 
   Шматлікія крыніцы прыводзяць дадзеныя афіцыйнай статыстыкі аб частаце любадзейства паміж жонкамі. Гэтая лічба складае ад 1 да 3 працэнтаў. Збачэнкі могуць ўдала хаваць свае прыхільнасьці. Больш за тое, збачэнства часта сумяшчальна з замужжам, нараджэньнем дзяцей. Гэта значыць лесбіянка можа быць жонкай і маці і ў той жа час мець сябровак-любадзеек. То бок, быць бісэксуалкай. Яе любадзейства на баку не афішуецца, таму і не трапляе ў дадзеныя статыстыкі. 
     Наогул практычна да нядаўняга часу пра лезьбіянства гаварылася значна менш, чым аб мужалостве. Аднак да сённяшняга дня цікавасьць да лезьбі, да лязьбійскага каханьня, да лязьбійскімі адносінамі значна вырас. Апублікавана мноства прац, у якіх лезьбіянства даецца навуковае вызначэньне, лязьбійскае каханьне разглядаецца з пункту гледжаньня медыцыны і сацыялёгіі, аналізуюцца прычыны лезьбіянства, называюцца і тлумачацца прыкметы лезьбіянства. Стаўленне да лезьбі, да лезьбіянства ў розных краінах і ў розныя эпохі было розным. Аўтары некаторых публікацый на тэму лезьбіянства прыводзяць такія факты: калі, да прыкладу, у Аўстрыі лезьбіянства лічылася цяжкім злачынствам і каралі крымінальна, то ў Францыі ў 19 стагоддзі дамы мелі афіцыйнае права наведваць дамы цярпімасьці для лезьбі. Лезьбіянства ў СССР папросту замоўчвалася. Не было сур'ёзных даследаваньняў на гэтую тэму, не вялася статыстыка. Але сама зьява лезьбіянства, натуральна, было. Таемна, выконваючы меры асьцярожнасьці, але лезьбі знаходзілі адзін аднаго, і іх лезьбійскага каханьня нішто не магло перашкодзіць. Сёння для лезьбі настаў зусім іншы час. Лезьбі маюць магчымасьць збірацца бяз стаху кары. Ёсьць шмат устаноў для лезьбі, выдаюцца розныя друкаваныя крыніцы, прызначаныя для прыхільніц лезьбіянства. 

Спосабы любадзейства

     Тэхніка любадзейства жонкі з жонкаю, тэхніка лезьбійскага сэксу прыкладна тая ж, якую выкарыстоўваюць звычайныя пары. Але з нюансамі. Адзначана, што лезьбі сьмялей эксперыментуюць, больш увагі надаюць эстэтыцы любадзества. Лезьбі даўжэй па часе, вядуць папярэднічаючыя ласкі, атрымліваючы асалоду ад абдымкаў, пацалункаў, блізкасьці целаў. І толькі потым пераходзяць да непасрэдняга дотыку грудзей і палавых органаў. Лічаць, што любімы прыём, з дапамогай якога лезьбі дасягаюць раскошы - лізаньне похвы. Магчыма таму, што кожная ведае, што можа быць самым прыемным і самым эфектыўным. Акрамя лізаньня лезьбі часта суюць рукі ў похву, або з дапамогай штучнага кала або вібратара. 

Хвароба

     Лезьбіянства ў свой час лічылася захворваньнем. І рабіліся спробы лячыць жанчыну, калі ў яе зьяўляліся прыкметы лезьбіянства. Згодна з праведзенымі даследаваньнямі, цяга да жанчыны ў лезьбі абумоўлена дзеяньнем пэўных гармонаў. У параўнаньні з жанчынамі, якія аддаюць перавагу сувязям з мужам, у лезьбі ў крыві больш тэстастэрону. Менавіта гэта і штурхае жанчын, у якіх ёсьць лішак гэтага рэчыва, да любадзейства з жонкамі. Адсюль - і меркаваная лінія ў лячэньня.